Asset Publisher
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych i ekosystemy reprezentatywne wyznaczone zostały zgodnie z wymogami FSC® (znak odpowiedzialnej gospodarki leśnej)
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych – HCVF
Lasy HCVF (High Conservation Value Forests) są wyznaczane z wykorzystaniem „Kryteriów wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych w Polsce", opracowanych przez Związek Stowarzyszeń „Grupa Robocza FSC® Polska". Zidentyfikowanie powierzchni HCVF jest według zasad FSC® jednym z elementów prowadzenia dobrej gospodarki leśnej.
Kategorie lasów HCVF, które występują w Nadleśnictwie Turek:
HCVF 1. Lasy posiadające globalne, regionalne lub narodowe znaczenie pod względem koncentracji wartości biologicznych
HCVF 1.2. Ostoje zagrożonych i ginących gatunków
HCVF 3. Obszary obejmujące rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy
HCVF 3.1. Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące, marginalne z punktu widzenia gospodarki leśnej
HCVF 3.2. Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy, lecz w Polsce pospolitsze i występujące wielkoobszarowo, stanowiące ważne obszary gospodarki leśnej
HCVF 4. Lasy pełniące funkcje w sytuacjach kryzysowych
HCVF 4.1. Lasy wodochronne
HCVF 4.2. Lasy glebochronne
HCVF 6. Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności
Rozmieszczenie lasów HCVF w Nadleśnictwie Turek przedstawiono na mapkach- do pobrania poniżej.
Ekosystemy reprezentatywne
Ekosystemy reprezentatywne, to wytypowane obszary, na których nie prowadzi się działań gospodarczych w celu zachowania i obserwowania przebiegu naturalnych procesów ekologicznych w nich zachodzących, za wyjątkiem wykonywania niezbędnych działań podnoszących walory przyrodnicze i służących zachowaniu tych ekosystemów.
W Nadleśnictwie Turek łączna powierzchnia takich ekosystemów wynosi 769,89 ha, co stanowi 5,34% powierzchni leśnej Nadleśnictwa Turek.
Wyznaczenie i właściwe oznakowanie na mapach ekosystemów reprezentatywnych wchodzi w zakres realizacji punktu 6.4 zasad i kryteriów FSC®, w którym zapisano, że „Reprezentatywne ekosystemy w ramach krajobrazu należy ochraniać w ich stanie naturalnym oraz zaznaczać je na mapach stosownie do zakresu działań oraz unikalnego charakteru danych zasobów".