Wydawca treści Wydawca treści

Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych

26.05.2017 | Paweł Miłosz Ficner

Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych i ekosystemy reprezentatywne wyznaczone zostały zgodnie z wymogami FSC® (znak odpowiedzialnej gospodarki leśnej)

Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych – HCVF

Lasy HCVF (High Conservation Value Forests) są wyznaczane z wykorzystaniem „Kryteriów wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych w Polsce", opracowanych przez Związek Stowarzyszeń „Grupa Robocza FSC^® Polska". Zidentyfikowanie powierzchni HCVF jest według zasad FSC^® jednym z elementów prowadzenia dobrej gospodarki leśnej.

Kategorie lasów HCVF, które występują w Nadleśnictwie Turek:

HCVF 1. Lasy posiadające globalne, regionalne lub narodowe znaczenie pod względem koncentracji wartości biologicznych
HCVF 1.2. Ostoje zagrożonych i ginących gatunków

HCVF 3. Obszary obejmujące rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy
HCVF 3.1. Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące, marginalne z punktu widzenia gospodarki leśnej
HCVF 3.2. Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy, lecz w Polsce pospolitsze i występujące wielkoobszarowo, stanowiące ważne obszary gospodarki leśnej

HCVF 4. Lasy pełniące funkcje w sytuacjach kryzysowych
HCVF 4.1. Lasy wodochronne
HCVF 4.2. Lasy glebochronne

HCVF 6. Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności

Rozmieszczenie lasów HCVF w Nadleśnictwie Turek przedstawiono na mapkach- do pobrania poniżej.

Ekosystemy reprezentatywne

Ekosystemy reprezentatywne, to wytypowane obszary, na których nie prowadzi się działań gospodarczych w celu zachowania i obserwowania przebiegu naturalnych procesów ekologicznych w nich zachodzących, za wyjątkiem wykonywania niezbędnych działań podnoszących walory przyrodnicze i służących zachowaniu tych ekosystemów.
W Nadleśnictwie Turek łączna powierzchnia takich ekosystemów wynosi 769,89 ha, co stanowi 5,34% powierzchni leśnej Nadleśnictwa Turek.
Wyznaczenie i właściwe oznakowanie na mapach ekosystemów reprezentatywnych wchodzi w zakres realizacji punktu 6.4 zasad i kryteriów FSC^®, w którym zapisano, że „Reprezentatywne ekosystemy w ramach krajobrazu należy ochraniać w ich stanie naturalnym oraz zaznaczać je na mapach stosownie do zakresu działań oraz unikalnego charakteru danych zasobów".

Materiały do pobrania

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Badamy i chronimy polskie bieliki

18.05.2021 | Szymon Wasiak

Pod takim hasłem po raz kolejny na terenie naszego nadleśnictwa, w porozumieniu z Komitetem Ochrony Orłów, udało się przeprowadzić obrączkowanie tych pięknych ptaków.

Na terenie Nadleśnictwa Turek istnieją obecnie trzy gniazda bielika, wokół których zostały wyznaczone, decyzją Dyrektora RDOŚ w Poznaniu, strefy ochronne obejmujące nierzadko bardzo ciekawe i zróżnicowane pod kątem gatunkowym, zbiorowiska leśne. Wcześniej potwierdzono, że w dwu gniazdach znajdują się po dwa młode. W pierwszym gnieździe pisklaki bardzo ostrożnie przetransportowano na ziemię, gdzie zostały przez ornitologów z #KOO dokładnie zmierzone, zważone i wyposażone w dwie obrączki: jedną z indywidualnym numerem i adresem Stacji Ornitologicznej w Gdańsku oraz drugą – kolorową, którą łatwo będzie można w przyszłości odczytać za pomocą lornetki czy lunety, np. na żerowiskach. Dzięki temu będzie można także zidentyfikować pochodzenie ptaków oraz określić ich wiek. Po wszystkim maluchy (jedno ok. 2,5 kg, drugie 3,1 kg) bezpiecznie wróciły do swojego gniazda. W drugim, wieloletnim i bardzo rozbudowanym gnieździe, stwierdzono także dwa młode, jednak pochwycenie ich i zaobrączkowanie było niemożliwe ze względu na bardzo duże rozmiary gniazda i wierzchołkowe położenie w koronie (szacunkowo 0,5 tony!). Przy trzecim gnieździe nie stwierdzono w tym roku ptaków dorosłych.

Obrączkowanie to jedna z podstawowych i klasycznych metod badawczych stosowanych w ornitologii. Dzięki niej ornitolodzy poznają m.in. długość życia ptaków, śmiertelność i jej przyczyny, trasy wędrówek, miejsca zimowania oraz mechanizmy rozprzestrzeniania się populacji i wzajemnych związków łączących ptaki zasiedlające często odległe miejsca. Liczymy na to, że ornitolodzy odwiedzą nas i nasze bieliki także w kolejnym roku.