Krzew dorasta do 1-2 m wysokości. Gałązki za młodu omszone, starsze nagie z ciemną, lśniącą korą. Kwitnie od lutego do kwietnia przed rozwojem liści (nieczęsto spotykana cecha). Liście występują na końcu gałązek. Kwiaty skupione po 2-3, rzadziej więcej, o odurzającym zapachu hiacyntów. Owoce mają postać czerwonych pestkowców.
  Roślina lecznicza i silnie trująca! Zawiera silnie toksyczne związki kumarynowe, saponiny oraz olejki eteryczne (toksyny zawiera niemal cała roślina). Dla dziecka nawet 1-3 owoców mogą stanowić dawkę śmiertelną. Trujące właściwości, znane są od dawna, znalazły swój wyraz w ludowej nazwie gatunku gdyż określenie „wilczy” stosowano dla roślin trujących.   
  Występuje on niemal w całej Polsce na terenach cienistych i wilgotnych. Populację najczęściej występują od kilku do kilkunastu osobników. W Polsce od 2014 podlega ochronie częściowej, co ciekawe w USA został introdukowany, a następnie uznany za gatunek inwazyjny, czyli taki który stanowi zagrożenie dla flory i fauny danego ekosystemu. Ze względu na swoje walory – kolor i woń, człowiek stał się jego największym zagrożeniem zwłaszcza w pobliżu dużych miast. 

Przy oznaczaniu i zbieraniu informacji o roślinach leśnych polecam:
Rośliny Chronione Atlas autorstwa - B. Polakowskiego 
Flora Polski – Rośliny leśne autorstwa - L. Witkowskiej - Żuk