Asset Publisher Asset Publisher

Położenie

19.07.2017 | Paweł Miłosz Ficner

Nadleśnictwo Turek obejmuje swoim zasięgiem wszystkie gminy powiatu tureckiego, we wschodniej części Wielkopolski i część gminy Uniejów z powiatu poddębickiego w zachodniej części województwa łódzkiego. Zasięg terytorialny to 1061,6 km2.

Nadleśnictwo Turek położone jest w centralnej części Polski we wschodniej części terenu

województwa wielkopolskiego w powiecie tureckim oraz w województwie łódzkim w powiatach
łęczyckim i poddębickim.
Grunty Nadleśnictwa położone są między 18º13'29" a 18º52'41" długości geograficznej
wschodniej oraz 51º49'58" a 52º10'01" szerokości geograficznej północnej.
Grunty w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa graniczą z gruntami w zasięgach
terytorialnych nadleśnictw: Koło, Konin, Grodziec, Kalisz w RDLP Poznań i Poddębice oraz
Złoczew w RDLP Łódź.
Odległość między najbardziej wysuniętymi na północ i na południe zewnętrznymi skrajami
kompleksów wynosi 45,08 km, zaś tak samo mierzona odległość wschód - zachód 36,89 km.

Zasięg terytorialny Nadleśnictwa obejmuje 1 061,65 km2.
Grunty Nadleśnictwa zajmują powierzchnię 14 805,08 ha, podzielone są na dwa obręby
leśne: Linne i Turek oraz na dwanaście leśnictw.

Według obowiązującego podziału Polski na krainy i dzielnice przyrodniczo-leśne (Zielony
R., Kliczkowska A. 2012), lasy i grunty nieleśne Nadleśnictwa Turek znajdują się na terenie
następujących jednostek:
Kraina Wielkopolsko-Pomorska (III):
• Mezoregion Doliny Środkowej Warty (III.30)
• Mezoregion Borów Grodzieckich (III.33)
• Mezoregion Wysoczyzny Tureckiej (III.34)
Kraina Małopolska (VI):
• Mezoregion Sieradzko-Łódzki (VI.1)

Obszar nadleśnictwa położony jest w zasiegu zlodowacenia środkowopolskiego, w stadiale mazowiecko-podlaskim. Wśród gleb lesnych dominują rdzawe (41%) wytworzone z piasków, żwirów i glin zwałowych oraz bielicowe (36%). Rzadziej spotykane są gleby brunatne (6%) rozwiniete na piaskach gliniastych, czarne ziemie (5%) wytworzone z glin morenowych oraz gleby opadowo-glejowe i murszowe.

Nadlesnictwo położone jest w dorzeczu Odry na obszarze zlewni rzek: Warty i Prosny. Do Prosny odprowadzane są wody z terenów położonych w części południowo-zachodniej obrębu Linne, poprzez rzeczkę Swędrnię, która swój początek bierze z podmokłych łąk koło wsi Lipicze, gm.Goszczanów. Pozostałe tereny odwadniane są do Warty, która przepływa przez wschodnią część nadlesnictwa. W zachodniej części nadleśnictwa znajdują się liczne źródliska, z których wypływają niewielkie cieki- dopływy Warty.

Nadleśnictwo sprawuje nadzór nad lasami innych własności osób fizycznych i prawnych
(poza Skarbem Państwa) na podstawie porozumień ze starostami tureckim i poddębickim.
Porozumienia zlecają nadzór i określają jego zakres.
Nadzór sprawowany jest na podstawie aktualnych uproszczonych planów urządzenia lasu
na powierzchni 10 276 ha.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Badamy i chronimy polskie bieliki

18.05.2021 | Szymon Wasiak

Pod takim hasłem po raz kolejny na terenie naszego nadleśnictwa, w porozumieniu z Komitetem Ochrony Orłów, udało się przeprowadzić obrączkowanie tych pięknych ptaków.

Na terenie Nadleśnictwa Turek istnieją obecnie trzy gniazda bielika, wokół których zostały wyznaczone, decyzją Dyrektora RDOŚ w Poznaniu, strefy ochronne obejmujące nierzadko bardzo ciekawe i zróżnicowane pod kątem gatunkowym, zbiorowiska leśne. Wcześniej potwierdzono, że w dwu gniazdach znajdują się po dwa młode. W pierwszym gnieździe pisklaki bardzo ostrożnie przetransportowano na ziemię, gdzie zostały przez ornitologów z #KOO dokładnie zmierzone, zważone i wyposażone w dwie obrączki: jedną z indywidualnym numerem i adresem Stacji Ornitologicznej w Gdańsku oraz drugą – kolorową, którą łatwo będzie można w przyszłości odczytać za pomocą lornetki czy lunety, np. na żerowiskach. Dzięki temu będzie można także zidentyfikować pochodzenie ptaków oraz określić ich wiek. Po wszystkim maluchy (jedno ok. 2,5 kg, drugie 3,1 kg) bezpiecznie wróciły do swojego gniazda. W drugim, wieloletnim i bardzo rozbudowanym gnieździe, stwierdzono także dwa młode, jednak pochwycenie ich i zaobrączkowanie było niemożliwe ze względu na bardzo duże rozmiary gniazda i wierzchołkowe położenie w koronie (szacunkowo 0,5 tony!). Przy trzecim gnieździe nie stwierdzono w tym roku ptaków dorosłych.

Obrączkowanie to jedna z podstawowych i klasycznych metod badawczych stosowanych w ornitologii. Dzięki niej ornitolodzy poznają m.in. długość życia ptaków, śmiertelność i jej przyczyny, trasy wędrówek, miejsca zimowania oraz mechanizmy rozprzestrzeniania się populacji i wzajemnych związków łączących ptaki zasiedlające często odległe miejsca. Liczymy na to, że ornitolodzy odwiedzą nas i nasze bieliki także w kolejnym roku.