Asset Publisher
Hodowla lasu
Hodowla lasu dąży do zachowania ciągłości produkcji drewna przez uzupełnianie drzew i drzewostanów ubywających z lasu na skutek użytkowania i naturalnie postępujących procesów. Celem jest zachowanie trwałości i wysokiej produkcyjności lasów oraz ciągłości rozwoju i stabilności ekosystemów leśnych oraz wzbogacanie bioróżnorodności.
Podstawą do planowania czynności hodowlanych jest typ siedliskowy lasu, planowany typ drzewostanu oraz istniejące potrzeby hodowlane drzewostanu. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Optymalny w stosuku do siedliska skład gatunkowy pozwala uzyskać drzewostany zasobne i odporne na zagrożenia biotyczne i abiotyczne
Hodowlany cel produkcji realizowany jest w poszczególnych fazach wrostu i rozwoju lasu poprzez wykonywanie różnych prac lub cięć pielęgnacyjnych. W uprawach leśnych wykonuje się prace pielęgnacyjne polegające na odchwaszczaniu i uwalnianiu sadzonek z krzewów i niepożądanych domieszek, rozluźnianiu zwarcia, formowania pokroju drzewek. Zabiegi te mają stwożyć optymalne warunki dla wzrostu i rozwoju drzew porządanych w składzie gatunkowym.
W młodnikach wykonuje się przerzedzanie drzewek, usuwanie drzew chorych i wadliwych oraz rozpieraczy. Zabiegi te noszą nazwę czyszczeń późnych.
W drągowinach dalej prowadzi sie rozluźnianie drzew polepszając warunki wzrostu i wycinając drzewa, które w naturalnym lesie same by zamarły. Zabiegi te nazywamy trzebieżmi wczesnymi.
W starszych drzewostanach prowadzimy trzebieże późne, których zadaniem jest dalsze rozluźnianie zwarcia, popieranie dobrych jakościowo drzew, jak również inicjowanie powstania odnowienia naturalnego.
Asset Publisher
Modliszka zwyczajna
Modliszka zwyczajna
Wraz z postępującymi zmianami klimatu możemy spotkać w naszym kraju gatunki roślin i zwierząt do niedawna występujące jedynie w cieplejszych rejonach Europy
Owad ten preferuje suche, ciepłe i nasłonecznione stanowiska pól, lasów i oczywiście też miast. Samica jest zazwyczaj większa od samca. Modliszka jest wytrawnym łowcą, potrafi swoją silną pierwszą parą kończyn złapać "ofiarę" większą od siebie (np.: szarańczę), by następnie zjeść ją żywcem. Gatunek ten objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.
