Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

Ochrona lasu w nadleśnictwie to ciągła obserwacja i zapobiegania zjawiskom niekorzystnym i niebezpiecznym dla lasów. Jest to ochrona przed owadami, przed zwierzyną, gryzoniami, grzybami. Zabiegi ochronne to także ochrona naturalnych sprzymierzeńców lasów - mrówek, płazów, gadów, ptaków i drapieżnych ssaków owadożernych.

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i ciągła kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają nam z  wyprzedzeniem wykrywać  zagrożenia, mogące wpłynąć negatywnie na stan lasów Nadleśnictwa Turek.  Każdego roku podejmowane są działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

  • biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
  • abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
  • antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Zagrożenia biotyczne

Obszary leśne Nadleśnictwa Turek ze względu na stosunkowo niewielkie zróżnicowanie siedlisk
(szczególnie  leśnictwa Krwony, Kotwasice i Cisew) leśnych są  zagrożone gradacyjnym występowaniem szkodników owadzich pierwotnych, spośród których największe potencjalne zagrożenie stanowią gradacje brudnicy mniszki, boreczników i strzygoni choinówki.

Spośród szkodników wtórnych sosny największe znaczenie mają cetyńce oraz przypłaszczek granatek. Spośród szkodników upraw wspomnieć należy o  zagrożeniu ze strony szeliniaka sosnowca.

Bardzo ważnymi sprzymierzeńcami leśników w walce z nadmiernym rozmnożeniem się szkodliwych owadów są ptaki. Aby poprawić ich warunki bytowania, wywieszamy w lasach budki lęgowe i czyścimy je corocznie, a zimą gdy panują trudne warunki zapewniamy odpowiednią karmę. Wywieszane są również schrony dla nietoperzy. 

Duże znaczenie gospodarcze mają szkody powodowane przez zwierzynę przede wszystkim przez jelenie i sarny, przed którymi zabezpiecza się w uprawy poprzez grodzenie, smarowanie repelentami. Zimą podczas wykonywania pielęgnacji młodników i drzewostanów pozostawia się zwierzynie do zgryzania ścięte i pozbawione gałęzi drzewa. Działania takie znacznie ograniczają szkody w młodnikach.

Zagrożenia abiotyczne

Spośród czynników abiotycznych wpływ na stan zdrowotny i sanitarny lasów mają susze (obszar najniższych opadów w Polsce) oraz wahania poziomu wód gruntowych, a także przymrozki i huraganowe wiatry.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Nasze lasy

Nasze lasy

Nadleśnictwo Turek położone jest w centralnej części Polski, na obszarze Nizin Środkowopolskich w rejonie Wysoczyzny Tureckiej. Zasięgiem administracyjnym obejmuje powiat turecki – woj. wielkopolskie, gminę Uniejów z powiatu poddębickiego, woj. łódzkiego, oraz skrawek gminy Świnice Warckie z powiatu Łęczyckiego.

 

Zasięg terytorialny Nadleśnictwa obejmuje 1 061,65 km2.
Grunty Nadleśnictwa zajmują powierzchnię 15 049,18 ha (Lasy te składają się z 292 kompleksów leśnych), podzielone są na dwa obrębyleśne: Linne i Turek oraz na dwanaście leśnictw. Średnia lesistość terenu wynosi 23,3 %.

Nadleśnictwo sprawuje nadzór nad lasami innych własności osób fizycznych i prawnych
(poza Skarbem Państwa) na podstawie porozumień ze starostami tureckim i poddębickim.
Porozumienia zlecają nadzór i określają jego zakres.
Nadzór sprawowany jest na podstawie aktualnych uproszczonych planów urządzenia lasu
na powierzchni 8765,99 ha.

Dominującymi typami siedliskowymi w Nadleśnictwie są BMśw- 29,51% ; Bśw- 28,81% ; oraz LMśw- 22.56%.

Siedliska borowe zajmują 63,37 % powierzchni leśnej natpmiast siedliska lasowe  i olsy 36,63%

Przyjmując za kryteria warunki wilgotnościowe, siedliska zajmują:

suche (Bs) 1,86%

świeże (Bśw, BMśw, LMśw, Lśw) 84,84%

wilgotne (Bw, BMw, LMw, Lw)  10.67%

bagienne (BMb, Lmb, Ol, Olj, Lł) 2,63 %