Wydawca treści Wydawca treści

Miejsca na ogniska

20.04.2023 | Paweł Miłosz Ficner

Istnieje możliwość organizacji ogniska. Miejsca, w których, na terenie Nadleśnictwa Turek, dopuszcza się palenie ognisk w celach rekreacyjnych:

I Ogólnie dostępne

1.           L-ctwo Uniejów, oddz. 276g - pod wiatą turystyczną na „Ścieżce Zieleń”,

2.           L-ctwo Zdrojki, oddz. 150m - w miejscu postoju,

II Dla uczestników uzgodnionych zajęć edukacyjnych z pracownikiem nadleśnictwa

1.           L-ctwo Zdrojki, oddz. 150o - przy siedzibie nadleśnictwa

2.           L-ctwo Linne, oddz. 204m - przy leśniczówce 

3.           L-ctwo Brudzew, oddz. 11j - przy leśniczówce

4.           L-ctwo Krwony, oddz. 75h - pod wiatą turystyczną przy Zbiorniku Bogdałów

oraz miejsca wymienione w pkt. I

 

Warunki organizacji imprez lub zajęć edukacyjnych z ogniskiem:

1.           Na organizację spotkania bądź zajęć edukacyjnych z ogniskiem, każdorazowo wymagana jest zgoda, wydawana przez upoważnionego pracownika nadleśnictwa właściwego do spraw zagospodarowania turystycznego. Organizator dokonuje zgłoszenia na formularzu stanowiącym Załącznik nr 2 do niniejszego zarządzenia, nie później niż 3 dni przed planowanym terminem organizacji ogniska. Wypełniony formularz należy przekazać osobiście do siedziby Nadleśnictwa Turek lub przesłać w wersji elektronicznej na adres turek@poznan.lasy.gov.pl.

2.           Palące się ognisko nie może pozostawać bez dozoru. Po zakończeniu ogniska organizator zobowiązany jest do jego dokładnego zgaszenia w sposób uniemożliwiający podniesienie się ognia oraz do uprzątnięcia udostępnionego miejsca i zabrania ze sobą wszelkich odpadów i pozostałości.

3.           Wysokość płomieni palącego się ogniska nie powinna przekraczać 1,5 metra.

4.           Po zakończeniu ogniska organizator zobowiązany jest do zgłoszenia (najpóźniej do dnia następnego do godz. 12:00) gotowości do odbioru udostępnionego miejsca (nie dotyczy miejsc dla uczestników uzgodnionych zajęć edukacyjnych z pracownikiem nadleśnictwa).

- Leśnictwo Uniejów – Witold Ochapski, tel. 606 942 996

- Leśnictwo Zdrojki -  Grzegorz Paczkowski, tel. 602 436 003

5.           Niezastosowanie się do zapisów w pkt. 2 – 4 będzie skutkowało odmową wydania kolejnych zgód na organizację ognisk.

6.           Za szkody wyrządzone osobom lub w mieniu odpowiada organizator.

7.           Organizator wyraża zgodę na przetwarzanie danych osobowych w zakresie niezbędnym do wydania zezwolenia.

8.           W przypadku korzystania z drewna udostępnionego przez nadleśnictwo, organizator ponosi opłatę za 0,3 mp drewna w wysokości 61,50 zł. brutto.

9.           Parkowanie pojazdów (dopuszczalne w miejscach do tego wyznaczonych) -  bezpłatnie; na własną odpowiedzialność uczestników.

Materiały do pobrania


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Mój dom

Mój dom

16.12.2021 | Aśka z lasu

Wzruszająca i od serca opowieść Joanny Jakubowskiej - córki naszego emerytowanego leśniczego leśnictwa Zdrojki Tadeusza Rosiaka. Aż się łza kręci w oku... Miłej lektury życzę.

„Było raz dziecko, które szło naprzód każdego dnia,
I stawało się pierwszą rzeczą, na którą spojrzało,
A przedmiot ten stawał się częścią jego na cały dzień lub na część dnia,
Albo na kilka lat lub na długie lata.”
- Walt Whitman
Wszystko zaczęło się w roku 1982 lub 1983, nikt już tego dokładnie nie pamięta. Pracownik leśny, Pan Tadziu Zawidzki, przewiózł ciągnikiem Ursus cały nasz dobytek z Turku do leśniczówki na Zdrojkach. Cała nasza 4. osobowa rodzina nie posiadała się z radości, bo było dziko i pięknie. To były czasy, w których leśniczy zarabiał niewielkie pieniądze, wiec społeczność związana z lasami bardzo nam wtedy pomogła. Dostaliśmy króliki, kury oraz krowę 😊, ktoś zaorał ciągnikiem kawał ziemi, by rodzice mogli zrobić wielki ogródek, a jeszcze ktoś inny pomógł zrobić kominek i drewniane podłogi. W tamtych latach każdy, kto choć trochę związany był z lasami, pomagał wszystkim ZA DARMO, miał na to czas i przede wszystkim miał chęć niesienia pomocy innym.
Z czasem udało nam się udomowić mały skrawek ziemi, a przyroda stała się naszym nauczycielem.
Dom był otwarty dla wszystkich, zawsze powtarzałam, że ruch w leśniczówce był porównywalny do tego na dworcu centralnym w Krakowie. Kancelaria była w domu, więc już od godziny 05:00 przychodzili interesanci, a dzień kończyliśmy po 22:00 na długich rozmowach z myśliwymi.
Moja mama wyżywiła niezliczone ilości przybywających gości, a tata uczył ich wszystkich miłości do lasu i przekazywał im wiedzę, która do dziś procentuje i której z całą pewnością nie przekaże żaden podręcznik ani żadna strona internetowa.
Nie wiem, czy ktoś z was czytał książkę Anny Kamińskiej „Simona - opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak”. U nas było podobnie jak w Dziedzińce, miłość do przyrody i zwierząt przewyższyła wszystko inne. Do leśniczówki można było przynieść wszystko i każdy o tym wiedział. Mieliśmy okazje otoczyć opieką zająca Wacka, króliki, nietoperza Gacka, dzika Niunie, ptaki, koty, sarnę i wiele innych wspaniałych stworzeń. Prądu brakowało przy każdej większej wichurze, a telefon działał, kiedy chciał. Posiadaliśmy tylko jeden program telewizji a w najgorsze mrozy i zamiecie śnieżne drogę zasypywało, a woda zamarzała. Mimo surowych warunków bywało, że przyroda była dla nas łaskawa, nastrajała nasze myśli i wszyscy byliśmy naprawdę szczęśliwi.
Lata mojej młodości to ciąg dalszy cudownych wspomnień z leśniczówki. Dziś młodzież ma portale randkowe, my mieliśmy spotkania przy ognisku. Miłość do wspólnych spotkań przy ognisku powodowała, że zawsze gromadziliśmy się i spędzaliśmy wspaniale czas.
Były to cudowne czasy i dzięki moim wspaniałym sąsiadom i ich wielkiej cierpliwości i tolerancji (mam tu szczególnie na myśli Pana Darka i Józefa oraz ich rodziny) młodzież z moich roczników ma mnóstwo cudownych wspomnień i co najmniej kilka związków, których miłość przetrwała po dziś dzień.
Lata spędzone w leśniczówce zleciały nieubłaganie szybko. Miłość do lasu została w naszych sercach na zawsze. Mój brat skończył studia leśne a ja turystykę, po której wróciłam, by ponownie zamieszkać W DOMU na terenie leśnictwa Zdrojki, to chyba najlepszy dowód na to, że Leśniczówka dała nam więcej, niż kiedykolwiek moglibyśmy sobie wymarzyć.
W sierpniu tego roku tata poszedł na emeryturę, a w październiku oddaliśmy klucze do leśniczówki. Skończył się jeden, ale jakże ważny i cudowny etap w naszym życiu. Życzę wszystkim, którzy mieszkają w leśniczówkach lub będę mieszkać, by mieli okazje przeżyć tak wspaniała leśną przygodę, jak My.
Dziś mam wrażenie, że nie tylko udało nam się uciec od zgiełku miasta, ale też uciec w coś magicznego. Nasza społeczność była ze sobą związana przyjaźnią i dzięki temu zyskaliśmy coś wspaniałego, coś, co zostanie z nami już na zawsze!
To chyba jedyna okazja, by móc podziękować WSPANIAŁYM ludziom, którzy razem z nami stworzyli tą cudowną leśną historię.
Dziękuję:
- Rodzicom za to, że umożliwili mi mieszkanie w leśniczówce i spowodowali, że mieliśmy tak bliską relację z przyrodą.
- Panu Nadleśniczemu Tadeuszowi Karbowemu, który niestety nie doczekał z nami tych wyniosłych chwil. To dzięki niemu wszystko się zaczęło.
- obecnemu Nadleśniczemu Panu Bartoszowi Perzowi za to, że pozwolił nam zakończyć tę historię w tym właśnie miejscu po prawie 40. latach.
- Najlepszym sąsiadom Pani Dance i Witoldowi Lewandowskim za to, że miałam okazje spędzić z Wami cudowne chwile i za pomoc, którą niejednokrotnie nam nieśliście.
- Krzyśkowi Pocztarkowi za to, że był zawsze z nami.
- Pawłowi Moszczyńskiemu za wspaniale przeżycia i przejażdżki na motorze. Dla mnie wygrałeś konkurs wszechczasów na najlepszego stażystę naszego leśnictwa!! 🙂.
- Panu Darkowi Lewandowskiemu i Józefowi Musialikowi za cierpliwość i możliwość młodzieńczych szaleństw.
- Panu Adamkowi i jego żonie Stasi za to, że dzielili z nami ścianę i uczyli mnie wiedzy o lesie, oraz lepienia pierogów. Niestety też nie doczekali tych chwil, więc moc gorących myśli wysyłam prosto w niebo. Tu muszę też wspomnieć o poprzednim leśniku leśnictwa Zdrojki Panu Januszu Wesołowskim oraz jego żonie Halinie, którzy byli najcieplejszymi ludźmi, jakich w życiu poznałam.
- Panu Jureczkowi Sosińskiemu za wprowadzenie cywilizacji i nowoczesnych osiągnięć techniki do leśniczówki.
- Wszystkim, którzy noszą zielone leśne mundury i zyskali miano leśnych wujków.
- Mojej leśnej bandzie, z którą spędziłam dzieciństwo, czyli Kubie, Hubertowi i Sylwii. Wiedzcie kochani, że moje dzieci i Huberta, który mieszka w sąsiedztwie, budują szałasy i bazy w tych samych miejscach co My kiedyś 😊.
Historia zatoczyła koło.
- Panu Piotrkowi Grabarczykowi i Panu Zygmusiowi Wilamowskiemu, że dotrwali z nami do końca i pomogli w tak trudnych dla nas chwilach wyprowadzki.
- Mariuszowi Szkopikowi za to, że okazał wielkie serce i spędził z nami ostatnie chwile w tym cudownym domu.
Życzę powodzenia nowemu leśniczemu Grzegorzowi Paczkowskiemu, cieszę się, że to właśnie on ze swoją miłością do lasów przejął tę „pałeczkę” i może piastować stanowisko leśniczego najpiękniejszego leśnictwa w moim mniemaniu. Trzymam kciuki, byś został tu długie lata i mógł stworzyć kawał, tak pięknej historii, jak My.
Nowym najemcom Leśniczówki życzę dużo szczęścia i wielu cudownych chwil w tym magicznym miejscu.

Polecane artykuły Polecane artykuły

Sprzedaż detaliczna produktów leśnych

Sprzedaż detaliczna produktów leśnych

Leśniczowie prowadzą sprzedaż detaliczną drewna, tj. żerdzi i drobnicy (S3, S4, M2)  w kancelariach leśnictw. Sprzedaż ta odbywa się w leśnictwach raz w tygodniu, zgodnie z regulaminem między...
Nasze lasy

Nasze lasy

Nadleśnictwo Turek położone jest w centralnej części Polski, na obszarze Nizin Środkowopolskich w rejonie Wysoczyzny Tureckiej. Zasięgiem administracyjnym obejmuje powiat turecki – woj....
Certyfikaty

Certyfikaty

Certyfikat PEFC
Pomniki przyrody

Pomniki przyrody

Na terenie zarządzanym przez Nadleśnictwo Turek znajduje się 33 uznanych pomników przyrody
OCHRONA LASU PRZED POŻARAMI

OCHRONA LASU PRZED POŻARAMI

Za prawie 90% pożarów lasu odpowiadają ludzie ,a ujmując wprost ludzka głupota i brak umiejętności przewidywania skutków nieostrożnego posługiwania się ogniem.