Asset Publisher Asset Publisher

Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe

29.03.2017 | Paweł Miłosz Ficner

Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe położone w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Turek

Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy Zieleń I utworzony na mocy Rozporządzenia
nr 9/2004 Wojewody Łódzkiego z dnia 9.11.2004 r. Położony jest na obszarze Natura 2000 Dolina Środkowej Warty. W skład Zespołu Przyrodniczo Krajobrazowego Zieleń I wchodzą oddziały 274-277 leśnictwa Uniejów, obręb Linne. W stanie posiadania nadleśnictwa znajduje się 77,70 ha. Na terenie tego uroczyska jest poprowadzona leśna ścieżka dydaktyczna „Zieleń", o długości 3,30 km. Obejmuje ona 4 przystanki, opisujące walory tego miejsca: las łęgowy, łąka śródleśna, starorzecze Niwka, dokarmianie zwierzyny. Teren w pobliżu wody zamieszkiwany jest przez bobry.

Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy Zieleń II składa się z dwóch części. Jedna to obszar w obrębie miasta Uniejów, a druga we wsi Zieleń. Łącznie zajmuje powierzchnię 15,65 ha. Został utworzony na mocy Uchwały Rady Miejskiej
w Uniejowie z dn. 23.02.2006 r.

Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Zabytkowy Park Podworski w Czepowie Dolnym" o pow. 4,63 ha jest w całości położony na gruntach nie należących
do Nadleśnictwa Turek – znajduje się w zasięgu terytorialnym jednostki. Powołany uchwałą nr XXVIII/153/04 Rady Miejskiej w Uniejowie z 30 września 2004 r.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Badamy i chronimy polskie bieliki

18.05.2021 | Szymon Wasiak

Pod takim hasłem po raz kolejny na terenie naszego nadleśnictwa, w porozumieniu z Komitetem Ochrony Orłów, udało się przeprowadzić obrączkowanie tych pięknych ptaków.

Na terenie Nadleśnictwa Turek istnieją obecnie trzy gniazda bielika, wokół których zostały wyznaczone, decyzją Dyrektora RDOŚ w Poznaniu, strefy ochronne obejmujące nierzadko bardzo ciekawe i zróżnicowane pod kątem gatunkowym, zbiorowiska leśne. Wcześniej potwierdzono, że w dwu gniazdach znajdują się po dwa młode. W pierwszym gnieździe pisklaki bardzo ostrożnie przetransportowano na ziemię, gdzie zostały przez ornitologów z #KOO dokładnie zmierzone, zważone i wyposażone w dwie obrączki: jedną z indywidualnym numerem i adresem Stacji Ornitologicznej w Gdańsku oraz drugą – kolorową, którą łatwo będzie można w przyszłości odczytać za pomocą lornetki czy lunety, np. na żerowiskach. Dzięki temu będzie można także zidentyfikować pochodzenie ptaków oraz określić ich wiek. Po wszystkim maluchy (jedno ok. 2,5 kg, drugie 3,1 kg) bezpiecznie wróciły do swojego gniazda. W drugim, wieloletnim i bardzo rozbudowanym gnieździe, stwierdzono także dwa młode, jednak pochwycenie ich i zaobrączkowanie było niemożliwe ze względu na bardzo duże rozmiary gniazda i wierzchołkowe położenie w koronie (szacunkowo 0,5 tony!). Przy trzecim gnieździe nie stwierdzono w tym roku ptaków dorosłych.

Obrączkowanie to jedna z podstawowych i klasycznych metod badawczych stosowanych w ornitologii. Dzięki niej ornitolodzy poznają m.in. długość życia ptaków, śmiertelność i jej przyczyny, trasy wędrówek, miejsca zimowania oraz mechanizmy rozprzestrzeniania się populacji i wzajemnych związków łączących ptaki zasiedlające często odległe miejsca. Liczymy na to, że ornitolodzy odwiedzą nas i nasze bieliki także w kolejnym roku.