Asset Publisher Asset Publisher

Położenie

Nadleśnictwo Turek obejmuje swoim zasięgiem wszystkie gminy powiatu tureckiego, we wschodniej części Wielkopolski i część gminy Uniejów z powiatu poddębickiego w zachodniej części województwa łódzkiego. Zasięg terytorialny to 1061,6 km2.

Nadleśnictwo Turek położone jest w centralnej części Polski we wschodniej części terenu

województwa wielkopolskiego w powiecie tureckim oraz w województwie łódzkim w powiatach
łęczyckim i poddębickim.
Grunty Nadleśnictwa położone są między 18º13'29" a 18º52'41" długości geograficznej
wschodniej oraz 51º49'58" a 52º10'01" szerokości geograficznej północnej.
Grunty w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa graniczą z gruntami w zasięgach
terytorialnych nadleśnictw: Koło, Konin, Grodziec, Kalisz w RDLP Poznań i Poddębice oraz
Złoczew w RDLP Łódź.
Odległość między najbardziej wysuniętymi na północ i na południe zewnętrznymi skrajami
kompleksów wynosi 45,08 km, zaś tak samo mierzona odległość wschód - zachód 36,89 km.


Zasięg terytorialny Nadleśnictwa obejmuje 1 061,65 km2.
Grunty Nadleśnictwa zajmują powierzchnię 14 805,08 ha, podzielone są na dwa obręby
leśne: Linne i Turek oraz na dwanaście leśnictw.

Według obowiązującego podziału Polski na krainy i dzielnice przyrodniczo-leśne (Zielony
R., Kliczkowska A. 2012), lasy i grunty nieleśne Nadleśnictwa Turek znajdują się na terenie
następujących jednostek:
Kraina Wielkopolsko-Pomorska (III):
• Mezoregion Doliny Środkowej Warty (III.30)
• Mezoregion Borów Grodzieckich (III.33)
• Mezoregion Wysoczyzny Tureckiej (III.34)
Kraina Małopolska (VI):
• Mezoregion Sieradzko-Łódzki (VI.1)

Obszar nadleśnictwa położony jest w zasiegu zlodowacenia środkowopolskiego, w stadiale mazowiecko-podlaskim. Wśród gleb lesnych dominują rdzawe (41%) wytworzone z piasków, żwirów i glin zwałowych oraz bielicowe (36%). Rzadziej spotykane są gleby brunatne (6%) rozwiniete na piaskach gliniastych, czarne ziemie (5%) wytworzone z glin morenowych oraz gleby opadowo-glejowe i murszowe.

Nadlesnictwo położone jest w dorzeczu Odry na obszarze zlewni rzek: Warty i Prosny. Do Prosny odprowadzane są wody z terenów położonych w części południowo-zachodniej obrębu Linne, poprzez rzeczkę Swędrnię, która swój początek bierze z podmokłych łąk koło wsi Lipicze, gm.Goszczanów. Pozostałe tereny odwadniane są do Warty, która przepływa przez wschodnią część nadlesnictwa. W zachodniej części nadleśnictwa znajdują się liczne źródliska, z których wypływają niewielkie cieki- dopływy Warty.

Nadleśnictwo sprawuje nadzór nad lasami innych własności osób fizycznych i prawnych
(poza Skarbem Państwa) na podstawie porozumień ze starostami tureckim i poddębickim.
Porozumienia zlecają nadzór i określają jego zakres.
Nadzór sprawowany jest na podstawie aktualnych uproszczonych planów urządzenia lasu
na powierzchni 10 276 ha.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Leśne SPA

Leśne SPA

W leśnictwie Zdrojki nie ma naturalnych zbiorników wodnych. Dlatego tak ważne jest utrzymanie wody choć w kilku miejscach

W większości przypadków to zwierzęta zdecydowały o wyborze tych sadzawek. Gdy rozpoczynałem swoją ”przygodę z lasem”, odchodzący na emeryturę leśnik wskazał mi te miejsca ze słowami „dbaj o nie, bo woda w lesie to życie”. Teraz ja zapoznałem z lokalizacją młodszego kolegę. Trafiło wybornie bo pasją Grzegorza jest fotografowanie i filmowanie przyrody. Ja informacje o zwierzętach przybywających na leśne SPA czerpałem z pozostawionych śladów. Dla doświadczonego leśnika były jak otwarta książka. Przyznaję jednak, że film mnie oczarował, że moja wiedza była o wiele skromniejsza, użyję porównania: czarno – biała. Bogatsza za to o zapachy i głosy lasu.
Wspomniałem, że to zwierzęta dokonały wyboru, bo bardzo ważny jest skład mineralny i organiczny „babrzysk”. Błoto działa antyseptycznie na zranienia i zadrapania, łagodzi po ukąszeniach owadów i pomaga pozbyć się pasożytów. Prawdziwymi czyścioszkami są dziki, na ich skórze nie spotyka się kleszczy i strzyżaków.
 
Na filmie widać jak dziki zjadają grudki błota, najprawdopodobniej w celu neutralizacji szkodliwych substancji występujących w zjadanych roślinach i poprawy przebiegu procesów trawiennych.
Film pokazuje jak wiele zwierząt korzysta z tych wodopojów i jak bogata jest fauna podmiejskich lasów. Wielkość zagłębienia świadczy, że istnieje od bardzo wielu lat. Do tego, pokazanego na filmie, nie można dojechać. Gdy nie ma opadów, wodę donosimy w pojemnikach.
Namawiamy do wystawienia pojemników z wodą w ogrodach lub na trawnikach. Pamiętać trzeba, by do miseczki z wodą włożyć kamień na którym ptaki czy owady będą mogły przysiąść. Większe pojemniki trzeba zabezpieczyć by zwierzęta się nie utopiły.
Podglądanie pluskających się ptaków i ich śpiew będzie nagrodą – tak, jak dla nas nagrodą jest oglądanie zwierząt odwiedzających wodopój.
PS.
Inne filmy kolegi Grzegorza można znaleźć na Youtubowym kanale: „Co w borze piszczy”. Polecam!