Asset Publisher Asset Publisher

Obszary NATURA 2000

23.03.2017 | Paweł Miłosz Ficner

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.

Sieć NATURA 2000 tworzą dwa typy obszarów:

- Obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków

- Obszary specjalnej ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.

Podstawą wyznaczenia obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.

Tereny zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Turek znajdują się w granicach trzech obszarów specjalnej ochrony ptaków (OSO) (Dolina Środkowej Warty PLB300002, Pradolina Warszawsko-BerlińskaPLB100001, Zbiornik Jeziorsko PLB100002) oraz jednego specjalnego obszaru ochrony siedlisk (SOO) (Pradolina Bzury i Neru PLH100006), powołanego dla ochrony siedlisk przyrodniczych i gatunków zwierząt innych niż ptaki.

Szczegółowe zalecenia ochronne dla dwóch spośród wymienionych powyżej obszarów (Zbiornik Jeziorsko PLB100002 i Pradoliny Bzury i Neru PLH300006), znajdują się w zatwierdzonych Planach Zadań Ochronnych

Obszar specjalnej ochrony Dolina Środkowej Warty PLB300002 – Dyrektywa ptasia

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa znajduje się fragment obszaru o powierzchni 5 407 ha. Obszar został zakwalifikowany jako OSO w listopadzie 2004 roku.

W Nadleśnictwie Turek obszar ten obejmuje położone na zachodnim brzegu rzeki Warty tereny od wsi Józefów w Gminie Dobra, poprzez wsie Spicimierz i Zieleń w gminie Uniejów. Następnie teren po obu stronach rzeki położony we wsiach: Kościelnica, Łęg Kościelski, Wieścicie, Kuczki, Ostrowsko, Góry, Biała Góra, Wilanów, Myszki, Brzozówka w gminie Uniejów oraz Sarbice, Kol. Radyczyny w gminie Przykona, Kobuzów, Kuźnica Janiszewska, Dąbrowa, Kwiatków, Janów z gminy Brudzew.

Pod bezpośrednim zarządem Nadleśnictwa znajduje się objęte obszarem Uroczysko Zieleń w oddz. 274-277, 278 l,m,n,o,p,r,s, a także część uroczyska Kuczki oddz. 273 c,d.

Obszar specjalnej ochrony ptaków Pradolina Warszawsko-Berlińska PLB100001 -Dyrektywa Ptasia

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa, we wschodniej jego części, znajduje się fragment obszaru o powierzchni 136,7 ha. Obszar został zakwalifikowany jako OSO w listopadzie 2004 roku.

Obszar specjalnej ochrony ptaków Zbiornik Jeziorsko PLB100002 -Dyrektywa Ptasia

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa znajduje się fragment obszaru o powierzchni 615 ha. Obszar został zakwalifikowany jako OSO w listopadzie 2008 roku. Dla obszaru zatwierdzono Plan Zadań Ochronnych (Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 4 marca 2014 r. w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Zbiornik Jeziorsko PLB100002, Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego, POZ. 1629).

Obszar specjalnej ochrony siedlisk Pradolina Bzury i Neru PLH100006 -Dyrektywa Siedliskowa

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa znajduje się fragment obszaru o powierzchni 136,78 ha. Obszar został zakwalifikowany jako SOO w lutym 2008 roku. Dla obszaru zatwierdzono Plan Zadań Ochronnych (Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 18 marca 2014 r. w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Pradolina Bzury i Neru PLH100006, Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego, POZ. 1899).

Resources to get

Obszary NATURA 2000 (PDF, 142k)

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Jadalna czy śmiertelnie trująca?

25.05.2021 | Zbigniew Boczek

Wiosenne grzyby - Piestrzenica kasztanowata (Gyromitra esculenta)

Dość pospolicie występujący na nizinach Europy grzyb z rodziny krążkownicowatych o wyjątkowym wyglądzie, nazywany potocznie babieusz, babie uszy lub babiuch. Rośnie na ziemi w uprawach leśnych, młodnikach, ale również w prześwietlonych starodrzewach sosnowych na glebach piaszczystych. Częściej można go spotkać w czasie mokrych wiosen – takich, jaką właśnie mamy, od kwietnia do początku czerwca. Posiada kapelusz, jeśli można go tak nazwać, od 3 do 10 cm średnicy. Jest zazwyczaj koloru brązowego o różnej intensywności, niejednokrotnie bordowo-brązowy, nieregularny, pomarszczony przypominający fałdy mózgowe. Trzon biały w środku jest pusty, nieregularny, powykręcany u podstawy szerszy, zazwyczaj spłaszczony. Grzyb jest bardzo delikatny, kruchy o przyjemnym smaku i zapachu młodych orzechów.

Od kilku lat nie widziałem piestrzenic, mimo że jestem w lesie praktycznie codziennie. Zapewne powodem były, ostatnimi laty, suche wiosny. W tym roku pojawiło się ich sporo w różnych miejscach. Ostatnio takie ilości widziałem bardzo dawno temu, w okolicach roku 2002/2003. Przyszedł mi wtedy do głowy pomysł, żeby ich nazbierać i w jakiś sposób sobie przygotować. Byłem wprost przekonany i pewnie tak było, że grzyby te jadłem pracując w latach 90. w leśnictwie Zdrojki. Gdy miałem już je przygotowane, coś mnie tknęło i zacząłem szukać informacji o nich w atlasie grzybów. To, co wtedy przeczytałem, mnie zszokowało! Okazało się, że grzyb, którego wcześniej kilkukrotnie miałem „przyjemność” jeść to gatunek trujący i nie wolno go spożywać pod żadną postacią. Niestety cały mój zbiór wyrzuciłem. Nie odważyłem się ich świadomie zjeść.

W nazwie łacińskiej tego grzyba jest pewien paradoks. Pierwszy człon jego nazwy Gyromitra świadczyć może o tym, iż grzyb ten zawiera gyromitrynę, śmiertelnie trującą, lotną substancję, i tak jest faktycznie. Przymiotnik esculenta zaś - znaczy jadalna. W taki oto sposób mamy piestrzenicę jadalną, która w rzeczywistości jest trująca.

Bardzo podobna do kasztanowatej jest piestrzenica olbrzymia, która ponoć nie zawiera gyromitryny. Jest ona jednak o wiele rzadsza, w Polsce zagrożona wyginięciem, a dokładne jej rozpoznanie wymaga użycia specjalistycznego sprzętu. Ponoć bywa też mylona ze smardzami.