Asset Publisher Asset Publisher

Certyfikaty

11.04.2023 | Paweł Miłosz Ficner

Certyfikat PEFC

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu posiada certyfikat PEFC

PEFC Council (Programme for the Endorsement of Forest Certification Schemes) - Program Zatwierdzenia Systemów Certyfikacji Leśnej) jest niezależną, pozarządową organizacją non-profit, założoną w 1999 roku. Głównym celem jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej przez certyfikację wykonywana przez jednostki niezależne. PEFC dostarcza mechanizm potwierdzającego, że nabywcy drewna i wyrobów z papieru promują zrównoważoną gospodarkę leśną.PEFC jest ogólnoświatową organizacją powołaną dla oceny i wzajemnego uznawania krajowych systemów certyfikacji, opracowanych przez wiele zainteresowanych stron.

ysokie standardy w ramach PEFC zawierają wymagania dotyczące:

Zabezpieczenia obszarów leśnych istotnych z ekologicznego punktu widzenia
Ochrony i wzbogacania różnorodności biologicznej
Zakazu zmiany lasów w inne formy użytkowania
Zakazu stosowania szkodliwych substancji chemicznychRegionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu wdrożyła oraz stosuje kryteria określone w dok. Nr 4 Rady PEFC Polska – „Polskie kryteria i wskaźniki trwałego i zrównoważonego zagospodarowania lasów dla potrzeb certyfikacji lasów". RDLP w Poznaniu, a tym samym także Nadleśnictwo Turek posiada certyfikat PEFC ważny od 13 lipca 2021 roku do 12 lipca 2024 roku. Aktualne dane dotyczące PEFC, dostępne są na stronie www.pefc-polska.pl.
Zakazu wprowadzania gatunków drzewiastych modyfikowanych genetycznie
Przestrzegania praw pracowniczych i praw ludności tubylczej
Wspierania lokalnego rynku pracy
Zgodności z podstawowymi konwencjami Międzynarodowej Organizacji Pracy
Zapewnienia konsultacji z lokalną ludnością i interesariuszami
Uwzględnianie tradycyjnych praw użytkowania gruntów i lokalnych zwyczajów

W systemie PEFC certyfikowane są wszystkie lasy w zarządzie PGL LP.

Proces certyfikacji opiera się na trzech głównych filarach. Są to:

standardy, które opisują prowadzenie gospodarki leśnej i procedury audytu badającego zgodność prowadzonej gospodarki z tymi standardami;
system kontroli pochodzenia produktu w każdej firmie przetwarzającej produkty leśne;
zasady użycia logo certyfikatu na produktach pochodzących z certyfikowanych lasów.

Resources to get

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Jadalna czy śmiertelnie trująca?

25.05.2021 | Zbigniew Boczek

Wiosenne grzyby - Piestrzenica kasztanowata (Gyromitra esculenta)

Dość pospolicie występujący na nizinach Europy grzyb z rodziny krążkownicowatych o wyjątkowym wyglądzie, nazywany potocznie babieusz, babie uszy lub babiuch. Rośnie na ziemi w uprawach leśnych, młodnikach, ale również w prześwietlonych starodrzewach sosnowych na glebach piaszczystych. Częściej można go spotkać w czasie mokrych wiosen – takich, jaką właśnie mamy, od kwietnia do początku czerwca. Posiada kapelusz, jeśli można go tak nazwać, od 3 do 10 cm średnicy. Jest zazwyczaj koloru brązowego o różnej intensywności, niejednokrotnie bordowo-brązowy, nieregularny, pomarszczony przypominający fałdy mózgowe. Trzon biały w środku jest pusty, nieregularny, powykręcany u podstawy szerszy, zazwyczaj spłaszczony. Grzyb jest bardzo delikatny, kruchy o przyjemnym smaku i zapachu młodych orzechów.

Od kilku lat nie widziałem piestrzenic, mimo że jestem w lesie praktycznie codziennie. Zapewne powodem były, ostatnimi laty, suche wiosny. W tym roku pojawiło się ich sporo w różnych miejscach. Ostatnio takie ilości widziałem bardzo dawno temu, w okolicach roku 2002/2003. Przyszedł mi wtedy do głowy pomysł, żeby ich nazbierać i w jakiś sposób sobie przygotować. Byłem wprost przekonany i pewnie tak było, że grzyby te jadłem pracując w latach 90. w leśnictwie Zdrojki. Gdy miałem już je przygotowane, coś mnie tknęło i zacząłem szukać informacji o nich w atlasie grzybów. To, co wtedy przeczytałem, mnie zszokowało! Okazało się, że grzyb, którego wcześniej kilkukrotnie miałem „przyjemność” jeść to gatunek trujący i nie wolno go spożywać pod żadną postacią. Niestety cały mój zbiór wyrzuciłem. Nie odważyłem się ich świadomie zjeść.

W nazwie łacińskiej tego grzyba jest pewien paradoks. Pierwszy człon jego nazwy Gyromitra świadczyć może o tym, iż grzyb ten zawiera gyromitrynę, śmiertelnie trującą, lotną substancję, i tak jest faktycznie. Przymiotnik esculenta zaś - znaczy jadalna. W taki oto sposób mamy piestrzenicę jadalną, która w rzeczywistości jest trująca.

Bardzo podobna do kasztanowatej jest piestrzenica olbrzymia, która ponoć nie zawiera gyromitryny. Jest ona jednak o wiele rzadsza, w Polsce zagrożona wyginięciem, a dokładne jej rozpoznanie wymaga użycia specjalistycznego sprzętu. Ponoć bywa też mylona ze smardzami.