Asset Publisher Asset Publisher

Aktualne zagrożenie pożarowe

Zagrożenie pożarowe obszarów leśnych ustalane jest codziennnie przez Instytut Badawczy Leśnictwa.

Pod pojęciem zagrożenia pożarowego lasu rozumie się zaistnienie takich warunków, przy których możliwe jest powstanie pożaru w środowisku leśnym. Temperatura powietrza powyżej 24°C, wilgotność względna powietrza poniżej 40%, brak opadów atmosferycznych i brak zachmurzenia lub zachmurzenie małe są parametrami, które określają tzw. pogodę pożarową, podczas której powstaje ponad 60% pożarów lasu.

Okres od marca do października to czas zwiększonego zagrożenia pożarowego w lasach. W okresie tym, stopień oraz prognozowany stopień zagrożenia pożarowego lasu ustala się dla strefy prognostycznej zgodnie z obowiązującym Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów (Dz. U. z 2006 r. Nr 58, poz. 405 z późn. zm.). Strefa prognostyczna jest to obszar nadleśnictwa albo kilku nadleśnictw, o zbliżonym zagrożeniu pożarowym lasu. Prognoza zagrożenia pożarowego jest wykonywana w 60 strefach prognostycznych, na podstawie pomiarów wilgotności ściółki sosnowej, wilgotności względnej powietrza oraz opadów
i określa możliwość wystąpienia pożaru w dniu jej wykonania. Pomiary meteorologiczne prowadzone są dwa razy dziennie w kilku miejscach każdej ze stref
. Nadleśnictwo Turek położone jest w strefie  9_E.

Zagrożenie pożarowe określa się w skali czterostopniowej, gdzie 0 oznacza brak zagrożenia, a 3 – zagrożenie pożarowe duże. W przypadku, gdy zagrożenie występuje (stopień 1 lub wyżej), w  Punkcie Alarmowo-Dyspozycyjnym (PAD) dyżur pełni obserwator, który za pomocą systemu 3 kamer (umieszczonych na dostrzegalniach na terenie leśnictw: Czarny Las, Cisew i Zdrojki) oraz monitorów, prowadzi obserwację terenów leśnych Nadleśnictwa Turek. 

Najważniejszą rzeczą jest jak najszybsze wykrycie i lokalizacja pożaru. Szybkie podjęcie działań
i zaangażowanie odpowiednich środków zapobiega powstaniu znacznych strat w środowisku leśnym oraz mieniu. Pożar w krótkim czasie jest w stanie zniszczyć to, o co leśnicy dbali przez pokolenia. Dlatego tak ważne jest, by w okresie wzmożonego ryzyka pożarowego być szczególnie czujnym.
W przypadku zauważenia pożaru należy natychmiast powiadomić Straż Pożarną pod nr alarmowym 998.

Należy także pamiętać, że w lesie jest absolutny zakaz posługiwania się otwartym ogniem poza miejscami do tego wyznaczonymi i odpowiednio zabezpieczonymi.

W sytuacji gdy zagrożenie pożarowe jest duże i utrzymuje się przez dłuższy czas Nadleśniczy ma prawo wydać okresowy zakaz wstępu do lasu (art. 26 pkt. 3 ustawy o lasach) w celu zminimalizowanie ryzyka powstania pożaru.

Leśnicy liczą na współpracę w przypadku wykrycia pożaru i na zrozumienie w sytuacji, gdy niezbędnym okaże się wprowadzenie zakazu wstępu do lasu. W końcu las to nasz wspólne dobro, o  które należy dbać.

Link do mapy zagrożenia pożarowego.

 

Link do mapy zagrożenia pożarowego.

https://www.traxelektronik.pl/pogoda/las/rejon.php?RejID=62

 

 


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Jadalna czy śmiertelnie trująca?

Jadalna czy śmiertelnie trująca?

Wiosenne grzyby - Piestrzenica kasztanowata (Gyromitra esculenta)

Dość pospolicie występujący na nizinach Europy grzyb z rodziny krążkownicowatych o wyjątkowym wyglądzie, nazywany potocznie babieusz, babie uszy lub babiuch. Rośnie na ziemi w uprawach leśnych, młodnikach, ale również w prześwietlonych starodrzewach sosnowych na glebach piaszczystych. Częściej można go spotkać w czasie mokrych wiosen – takich, jaką właśnie mamy, od kwietnia do początku czerwca. Posiada kapelusz, jeśli można go tak nazwać, od 3 do 10 cm średnicy. Jest zazwyczaj koloru brązowego o różnej intensywności, niejednokrotnie bordowo-brązowy, nieregularny, pomarszczony przypominający fałdy mózgowe. Trzon biały w środku jest pusty, nieregularny, powykręcany u podstawy szerszy, zazwyczaj spłaszczony. Grzyb jest bardzo delikatny, kruchy o przyjemnym smaku i zapachu młodych orzechów.
Od kilku lat nie widziałem piestrzenic, mimo że jestem w lesie praktycznie codziennie. Zapewne powodem były, ostatnimi laty, suche wiosny. W tym roku pojawiło się ich sporo w różnych miejscach. Ostatnio takie ilości widziałem bardzo dawno temu, w okolicach roku 2002/2003. Przyszedł mi wtedy do głowy pomysł, żeby ich nazbierać i w jakiś sposób sobie przygotować. Byłem wprost przekonany i pewnie tak było, że grzyby te jadłem pracując w latach 90. w leśnictwie Zdrojki. Gdy miałem już je przygotowane, coś mnie tknęło i zacząłem szukać informacji o nich w atlasie grzybów. To, co wtedy przeczytałem, mnie zszokowało! Okazało się, że grzyb, którego wcześniej kilkukrotnie miałem „przyjemność” jeść to gatunek trujący i nie wolno go spożywać pod żadną postacią. Niestety cały mój zbiór wyrzuciłem. Nie odważyłem się ich świadomie zjeść.
W nazwie łacińskiej tego grzyba jest pewien paradoks. Pierwszy człon jego nazwy Gyromitra świadczyć może o tym, iż grzyb ten zawiera gyromitrynę, śmiertelnie trującą, lotną substancję, i tak jest faktycznie. Przymiotnik esculenta zaś - znaczy jadalna. W taki oto sposób mamy piestrzenicę jadalną, która w rzeczywistości jest trująca.
Bardzo podobna do kasztanowatej jest piestrzenica olbrzymia, która ponoć nie zawiera gyromitryny. Jest ona jednak o wiele rzadsza, w Polsce zagrożona wyginięciem, a dokładne jej rozpoznanie wymaga użycia specjalistycznego sprzętu. Ponoć bywa też mylona ze smardzami.