Większość zwierząt, szczególnie owadów, zapada w sen zimowy. Również aktywność wśród gałęzi drzew wykazują jedynie niektóre gatunki ptaków pozostających u nas na zimę – mysikróliki, sikorki sosnówki, raniuszki. Jednak w zimowym lesie spotykamy również ptaki, których nie było tu latem i jesienią. Przylatują do nas z północy na przykład jemiołuszki.
O tej porze roku można usłyszeć donośny odgłos żerujących dzięciołów. Dźwięk ten rozchodzi się po całym lesie. Najczęściej stuka dzięcioł duży. Ale możemy spotkać również jego kuzynów - dzięcioła czarnego, zielonego.
Rośliny, co prawda, zimą odpoczywają, jednak dla wielu zwierząt jest to czas intensywnego poszukiwania pokarmu i walki o przetrwanie.
Jeżeli nie spotkamy zwierząt bezpośrednio to na pewno zaobserwujemy ślady ich bytowania: wystające spod śniegu ogryzione krzewinki borówki i wrzosu (ślady żerowania sarny), obdarte z kory młode sosny, ślady siekaczy na gładkiej korze (spałowanie przez jelenie) oraz oczywiście tropy zwierząt.
Trop to odbicie kończyn zwierząt na śniegu. Ich wygląd, rozmiar, liczba palców i pazurów, kształt pozwalają określić gatunek, czasem płeć, wielkość i wiek zwierzęcia. Z łatwością można odnaleźć tropy jelenia, sarny, dzika czy łosia. W ostatnich latach coraz częściej spotykane są również tropy wilka. Poza tym widoczne są tropy drobniejszych ssaków – wiewiórki, kuny, zająca, wydry, norki czy bobra.
Zapraszamy Was do zimowego lasu, który wcale nie musi być mniej ciekawy niż ten letni. Choć przyroda wydaje się uśpiona, to tylko pozory. 
Dla miłośników zimowych spacerów i zabawy w tropiciela przygotowaliśmy klucz do rozpoznawania tropów poszczególnych gatunków oraz przykłady odcisków jakie spotkali w lesie pracownicy terenowi Nadleśnictwa.

Fot. B. Nerczyński, P. Moszczyński, A. Karolak

Powodzenia!